معضلِ عدم‌قطعیت در تحلیل بحران کره شمالی و آمریکا

موضوع بحران میان کره شمالی و آمریکا برخلاف بسیاری از بحران‌های موجود در عرصۀ جهانی، کاملاً متفاوت و تابعی از مکانیسم دوران جنگ سرد است. ازهمین‌رو بی‌اعتمادی و عدم قطعیت، ادراک ایالات متحده و کره شمالی را در قبال یکدیگر تعیین کرده است. در این چارچوب، آمریکا اصرار دارد تا قبل از رسیدنِ پیونگ‌یانگ به چرخۀ کاملِ بازدارندگی اتمی، این کشور را به‌واسطۀ تحریم‌های چندجانبه و تهدید نظامی به زانو درآورد و کره‌شمالی نیز سرسختانه در مسیر تکامل سطوح بازدارندگی هسته‌ای و تضمین بقاء، حاضر نیست توافقی بدون در نظر گرفتن امنیت و منافع آن حداقل در موقعیت انجماد منازعه شکل بگیرد. در این میان، مسائلی همچون تهدیدهای بالقوه، تعهدات متقاوت، تغییر در اولویت‌های دو کشور، سیاست‌های داخلی و حتی وقایع و رویدادهای برون منطقه‌ای یکی پس از دیگری تنها به افزایش دامنۀ مناقشه و عدم قطعیت منجر شده است. نظر به این مهم، مقالۀ حاضر درصدد است به روشی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از «نظریۀ بیزی»، ابعاد و پیامدهای بحران میان دو کشور را مورد توجه قرار داده، و با بکارگیری سناریوهای نظامی موجود و چالش‌های آن، به تحلیلِ این‌ موضوع بپردازد که اطلاعات ناقص و عدم قطعیت در بحران دو کشور، ناظر به چه تحولاتی بوده و وقایع احتمالی از چه ویژگی‌هایی برخوردار خواهند بود.